"Bir renk değil mavi huydur bende" diyen Edip Cansever yıllar öncesinden anlamış beni. Niye mi? Çünkü ben kendimi ve insanları renklerinden tanırım da ondan. Hayatımdakileri renkleri ile hafızama kazır, renkleri ile hatırlarım. Ve belki de renklerinin ifade ettikleri kadar yaşarım onları.

Kırmızıgiller vardır mesela; ateş gibi...Işığını saçan, daima alev alev... Sıcacık kahkahalarıyla hayatı ısıtan; koruyla başkasından evvel, önce kendini yakan. Kırmızıgiller bu yüzden hiç büyümeyen, hep çocuk kalanlardır aynı zamanda. Sonra deli maviler vardır. Hür ve geriye dönmez tavırlarının yanında, engin bir okyanus gibi gönlünde herkese yeri olan. Günün en aydınlığında denizin en mavisi olsalar bile, el ayak çekilince dolunaydaki siyah bir sessizliktir maviyi kendisi yapan. Ve derinine dalmak istediğiniz ama hep korktuğunuzdur, mavi... Yeşilleri de bilirim...Doğaya örtü olan toprak ana gibi insanların ayıplarını, kusurlarını örten. Bağışlayıcı, hoşgörülü...Böyledir yeşilin haresini başında taşıyanlar. Siyahları da unutmam;" Tek renk varsa o da siyahtır" diyen Coco Chanel'e selam ederek. Siyahların hayatlarının tek düze bir çizgide seyrettiğini düşünürsünüz. Ama yok! Onlar görebilen için bir inci gibi parlayan, en şık duruşa sahip olanlardır. Derin, gizemli ve nice hikayeyi en kuytusunda taşıyan canım siyahlar... Kahverengi dersiniz. Okunuşu bile diğer renk tonlarından farklıdır. Kahverengi, birlikte olunması en zor ama bir o kadar en asil olandır bence. Bazen yoksunluğu bazen ihtişamı temsil ederler. Özeldir bu yüzden kahverengi olanlar. Mazinin tek rengidir aynı zamanda. Tozlu raflara, özenle işlenmiş sandıklara sıkıştırılmış; bazen çıkıp gelmesini bazen orada öylece durmasını istediğimiz hatıraların, hatıralardakilerin rengidir. Mor ve pembe mi dediniz? Teyze çocuklarıdır birbirlerinin. Yaşama tutkulu; az biraz vurdumduymaz... Şu dünyanın ahengi varsa, yaratıcı pembe ve morların eseridir. Bir de gökkuşağının tüm renklerini gördüğüm, rengarenkler vardır. Nereden baksanız, ne yapsanız tek bir renge boyayamazsınız onları. Sıradışıdır yaşamları. Tutuklusu haline geldiğimiz yargıların, koşullamaların, öğretilerin esiri olmazlar asla. Çılgın ressamların, devrimcilerin, dünyada 'Birşeyi' değiştirenlerin onlar olduğunu düşünürüm pekala. İşte böyledir benim insanlarımın rengi...Bilmem sizin renginiz nedir, ama benim rengim duruşumdan bellidir.

Sevgiyle